I don't wanna leave but I must keep moving ahead

Het einde is alweer in zicht. Het einde van mijn Erasmus. Het einde van deze geweldige ervaring. Het einde van het leven tussen al die verschillende nationaliteiten. Het einde van al dat spaans en frans gebrabbel in huis. Pff, de tijd is zo verdomde snel gegaan.

Over 20 dagen ben ik weer thuis. Weg uit Polen, weg uit Lodz.

Het is nu een rare periode hier. Deze maand staat voornamelijk in het teken van afscheid nemen. En ik ben helemaal niet goed in afscheid nemen. Je zegt wel tot snel, maar je weet dat je die persoon eigenlijk niet meer gaat zien, op een enkeling na wellicht. Met de een neem je makkelijker afscheid dan van de ander. Gelukkig heb ik nog geen afscheid moeten nemen van iemand die in korte tijd is uitgegroeid tot een hechte vriend/vriendin, maar ik weet dat die tijd snel gaat komen.

Ik zelf vlieg 23 juni terug. Gister heb ik besloten toch iets eerder terug te komen. Niet omdat ik hier weg wil, maar gezien mijn eigen toekomst. Ik moet terug naar Nederland. Vanuit Polen heb ik geprobeerd een geschikte/toffe stage te vinden. Echter gaat dat niet zo voorspoedig. Het is toch de afstand die ertussen zit. Ik kan niet op sollicitatiegesprek komen en Skype is blijkbaar voor een aantal bedrijven toch geen optie. Vandaar mijn keuze eerder terug te komen. Ook moet ik weer op zoek naar een kamer, dit hangt momenteel allemaal af van mijn eventuele stageplek. Het zijn dus spannende tijden.

Op school ben ik nu ook alles zo'n beetje aan het afronden. Binnen nu en twee weken verwacht ik al mijn cijfers binnen te hebben. Mijn eerste cijfer heb ik afgelopen woensdag gekregen voor het vak Film Culture. Ik ben stiekem wel trost, want ik ben de troste eigenaresse van een A - bardzo dobry/excellent - 5.0 op mijn eindlijst voor dit vak!! Dit is het hoogste cijfer wat je hier in Polen kunt krijgen. Whoeheoee. Morgen heb ik een presentatie van mijn plan voor organizing of cultural events, volgens mij krijg ik daarna ook gelijk m'n cijfer. Ik verwacht hier ook wel hoog te scoren ;) Positief blijven denken he!! :)

Afgelopen woensdag hebben we hier in huis ook al onze verjaardagen gevierd. Diego, Mathilde en ik zijn in de afgelopen maand alle drie verjaard. Ook Jorge hoort daarbij natuurlijk. Dit was reden genoeg voor een groot feest. En het feest was groots. Waarschijnlijk was dit ook het laatste feest waar iedereen aanwezig was, aangezien nu dus in het teken staat van afscheid nemen. Helaas werd ons feest WEER onderbroken door de politie. Dit keer voor 0.00u. Achteraf gezien was dit een goede reden om naar de stad te gaan.

13 juni vertrekt m'n huisgenootje Mathilde naar Frankrijk. 10 dagen later is het de beurt aan mij. In de tussentijd vertrekken er veel meer mensen. Pff, erasmus Lodz is over. Het was echt een geweldige tijd. Een tijd die ik nooit zal vergeten, wat een ervaring.

Lodz I take a part of you with me and you won't get it back. And a part of me will stay here, you can keep it forever! :)

ps, dit is niet mijn laatste blog. Ook staan er nog leuke dingen in de planning zoals oa een bezoek van mijn vader en zus, de welbefaamde tresure hunt en de white t-shirt farewell party!!